സുന്നികളും അഹ്‌ലുസ്സുന്നത്തും

  മുസ്‌ലിം ലോകം പ്രധാനമായും സുന്നി-ശിയ എന്നിങ്ങനെ രണ്ടായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടതായി നമുക്കറിയാം.തദ്സംബന്ധമായി അഹ്‌ലുസ്സുന്നത്തും ശീഇസവും വഴിപിരിയുന്നത്' എന്ന തലക്കെട്ടില്‍ മുമ്പ് ഈ ബ്ലോഗില്‍ തന്നെ ഒരു ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. എഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ കിതാബും അവന്റെ റസൂലിന്റെ സുന്നത്തും അനുധാവനം ചെയ്ത് മുന്നോട്ട് പോകുന്നവരാണ് 'അഹ്‌ലുസ്സുന്നത്ത് വല്‍ജമാഅ' അഥവാ 'സുന്നി' എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്നത്.എന്നാല്‍ ഞങ്ങളാണ് സുന്നികള്‍ മറ്റുള്ളവരെല്ലാം 'മുബ്‌തദിഉകളാണ്' എന്നവാദം ഒരു സമയത്ത് കേരളത്തില്‍ സജീവമായിരുന്നു.എഴുപത്തിമൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളായി തിരിഞ്ഞ് അതില്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ പോകുന്ന ആ ഒരു വിഭാഗം ഞങ്ങളാണ് എന്ന് സ്ഥാപിക്കാന്‍ എല്ലാവരും പരസ്പരം മത്സരിക്കുകയും ചെയ്തു.

                                സത്യത്തില്‍ ഇസ്‌ലാമിക പ്രബോധനവുമായി മക്കാമണ്ണിലേക്കിറങ്ങിച്ചെന്ന അശ്‌റഫുല്‍ ഖല്‍ഖ് പ്രവാചകന്‍ (സ)യും അനുഭവിച്ചത് ഇതേ തമസ്‌കരണം തന്നെയായിരുന്നില്ലേ. ഞങ്ങളുടെ കാക്ക കാരണവന്മാരായി ഞങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആചാരാനുഷ്ടാനങ്ങളും കര്‍മ്മങ്ങളും ഉപേക്ഷിക്കണമെന്ന് ഉപദേശിക്കുകവഴി വിചിത്രമായ ഒരു പുത്തന്‍ വാദമാണ് മുഹമ്മദ് മുന്നോട്ടു വെച്ചിട്ടുള്ളതെന്നും ആരും അത് കേള്‍ക്കുകയോ അനുസരിക്കുകയോ ചെയ്യരുത് എന്നുമായിരുന്നില്ലേ മക്കയിലെ പ്രമാണിവര്‍ഗ്ഗം ആക്രോശിച്ചത് ?സമാനമായ അനുഭവം തന്നെയായിരുന്നു മറ്റുള്ള പ്രവാചകന്മാര്‍ക്കും ഉണ്ടായത്.

                                 കാലങ്ങളായി അന്ധ വിശ്വാസങ്ങളിലും അനാചാരങ്ങളിലും ആണ്ടുപൂണ്ടു കിടന്ന ഒരു സമൂഹത്തെ സംസ്‌കരിച്ച് വെടിപ്പാക്കുക എന്ന ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്വമായിരുന്നു ഇന്ത്യാ രാജ്യത്തെ ഇസ്‌ലാമിക പ്രവര്‍ത്തകരുടെ മുന്നിലുണ്ടായിരുന്ന പ്രധാന വെല്ലുവിളി. ക്ഷേത്രോത്സവങ്ങളേയും പള്ളിപ്പെരുന്നാളുകളേയും വെല്ലുന്ന ഉറൂസുകളും ചന്ദനക്കുട മഹോത്സവങ്ങളും ഒരു വശത്ത്, മണ്‍‌മറഞ്ഞ മഹാന്മാരുടേയും 'ഔലിയാക്കന്മാരുടെയും' ഖബറിടങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനാ കേന്ദ്രങ്ങളാക്കി തടിച്ച് കൊഴുക്കുന്ന ചൂഷകരും, അവരുടെ ചൂഷണത്തിനിരയായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പാമരജനങ്ങളും മറുവശത്ത്. ജിന്നുസേവയും മന്ത്രവാദങ്ങളും വരെ ഇസ്‌ലാമിന്റെ ലേബലില്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന ആ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ സലഫി പ്രസ്ഥാനങ്ങളും,ജമാഅത്തെ ഇസ്‌ലാമിയുമൊന്നും നടത്തിയ സംസ്കരണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ വിലകുറച്ചുകാണാന്‍ സാധ്യമല്ല.

                                  ഏതൊരു ധാര്‍മ്മിക ജീര്‍ണതകളാണോ തുടച്ച് നീക്കപ്പെടേണ്ടിയിരുന്നത് അതേ ജീര്‍ണതകളിലേക്ക് പൂര്‍‌വ്വാധികം ശക്തിയോടെ സമൂഹത്തെ വഴിനടത്താനാണ് ആധുനിക പൗരോഹിത്യ നേതൃത്വം ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന വസ്തുത കാണാതിരുന്നുകൂടാ. അങ്ങനെയാണ് നാല്പത് കോടിയുടെ പള്ളിയും,തിരു കേശവും,നേര്‍ച്ചക്കിടെ വിരണ്ടോടുന്ന ആനകളുമൊക്കെ നമ്മുടെ ചര്‍ച്ചകളില്‍ സജീവസാന്നിദ്ധ്യമാകുന്നത്. പ്രവാചകന്റെ കേശം കൊണ്ട് ബര്‍ക്കെത്തെടുക്കാമോ, ഇല്ലയോ എന്ന ചര്‍ച്ചക്കപ്പുറം അതെങ്ങനെ പ്രവാചക കേശമായി എന്നിടത്താണ് വിഷയത്തിന്റെ മര്‍മ്മം.അതെന്തുതന്നെയായാലും ഇത്തരം കര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്ക് ഇസ്‌ലാമികമായ തെളിവുകള്‍ ഹാജരാക്കുക എന്ന മിനിമം ബാധ്യതയെങ്കിലും ഇവര്‍ ഏറ്റെടുക്കണമായിരുന്നു.

                              ഇസ്‌ലാം എന്നത് കേവലം ആചാര പൂജകളില്‍ ഒതുങ്ങിനില്‍ക്കുന്നതും പള്ളിമൂലകളില്‍ ചടഞ്ഞുകൂടേണ്ടതുമാണെന്ന് ഇവര്‍ സമൂഹത്തെ പഠിപ്പിച്ചു. മനുഷ്യന്റെ സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിലെ ഇസ്‌ലാമിക സാധ്യതകളേയും സാമൂഹ്യ ഇടപെടലുകളിലെ പ്രവാചകപാഠങ്ങളേയും അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവര്‍ക്ക് നിരാകരിക്കേണ്ടിവന്നു.ഇസ്‌ലാമിന്റെ ആത്മീയതയെ സ്വകാര്യവല്‍ക്കരിച്ച ത്വരീഖത്ത് പ്രസ്ഥാനങ്ങളും, ഇസ്‌ലാമിനെ ദീനെന്നും ദുനിയാവെന്നും പറഞ്ഞ് വക്രീകരിച്ച പുരോഗമന പ്രസ്ഥാനങ്ങളും ഈ 'ചടഞ്ഞുകൂടലിന്' ആക്കം കൂട്ടി.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇസ്‌ലാമിന്റെ സാമൂഹിക,രാഷ്ട്രീയ,സാമ്പത്തിക വീക്ഷണങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കാനും ഉള്‍കൊള്ളാനും അവര്‍ക്ക് സാധ്യമായില്ല.'നിങ്ങള്‍ ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് എന്നു പ്രഖ്യാപിക്കൂ അറബികളും അനറബികളും നിങ്ങള്‍ക്ക് കീഴ്‌പെടും ' എന്ന പ്രവാചക വചനം ഉയര്‍ത്തുന്ന ഒരു വിപ്ലവാത്മക ഇസ്‌ലാമിനെ ഭയപ്പെടുന്നവര്‍ തന്നെയാണ്, കേവലം ചിഹ്നങ്ങളില്‍ ഒതുങ്ങിനില്‍ക്കുന്ന ജീവനില്ലാത്ത ഇസ്‌ലാമിന്റെ പ്രചരണത്തിനും,പ്രോത്സാഹനങ്ങള്‍ക്കും പിന്നില്‍ എന്ന് ന്യായമായും സംശയിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.ഇബ്രാഹീം (അ)ന്റെ ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് നംറൂദിന്റെ കോട്ടകൊത്തളങ്ങളേയും,മൂസാ (അ)ന്റെ ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ഫിര്‍‌ഔനിന്റെ അധികാര സിരാകേന്ദ്രങ്ങളേയും വിറകൊള്ളിച്ചുവെങ്കില്‍ ,മുഹമ്മദ് നബി (സ)യുടെ ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ലോകത്തിന്റെതന്നെ വിമോചനപ്രഖ്യാപനമായി മാറിയെങ്കില്‍ ആര്‍ക്കും അരോചകമുണ്ടാക്കാത്ത, ആരുടേയും ഉറക്കം കെടുത്താത്ത താരാട്ടുപാട്ടും,ദിക്‌ര്‍ ഹല്‍ഖകളിലെ ഈണം തുളുമ്പുന്ന ഗാന ശകലങ്ങളും, വഴിയോരങ്ങളിലെ യാചകന്മാരുടെ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ ദീനരോദനമായും എന്തേ നമ്മുടെ ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ഒതുങ്ങി ?

                               അതുകൊണ്ടുതന്നെ കേവലമായ ഈ 'കാട്ടിക്കൂട്ടലുകളുടെ' പേരല്ല അഹ്‌ലുസ്സുന്നത്ത് എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയേണ്ടതുണ്ട്. ഇഷ്‌കിനും,ഹുബ്ബിനും പുതിയ നിര്‍‌വ്വചനങ്ങള്‍ ചമച്ച്, പ്രത്യേക ഹാവ-ഭാവങ്ങളുമായി ആടിപ്പാടി നിര്‍വൃതികൊള്ളുന്നതിന്റെ പേരുമല്ല അഹ്‌ലുസ്സുന്നത്തി വല്‍ജമാഅ.മറിച്ച് അല്ലാഹുവും അവന്റെ പ്രവാചകനും കാണിച്ചുതന്ന പാന്ഥാവിലൂടെ സത്യത്തിന്റെ മാര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ മുന്നോട്ടു പോകുന്ന സത്യവിശ്വാസികളുടെ സംഘമാണത്.അവര്‍ തന്നെയാണ് എഥാര്‍ത്ഥ സുന്നികള്‍ .